This year I did not watch "Big Brother Vip" from home, but Olti Curri, Anjeza, Tefta, kept me updated.
Olti Curri deserves the medallion for the power of comment, he showed that it is television itself! "Big Brother" is an attractive social experiment. Whatever moralists, intellectuals, envious, jealous, boring say, it is the most enticing formula for audiences. But whatever the other side says, "Big Brother" is not television, always if television is what Rai, BBC, Canal + do.
The fact that after soap operas we today give to our society (which is so nervous even with an artist like Fifi, who has her problems) the tearing of human personalities, degradation, betrayal, habit, disease, anxiety, depression, especially pain, shows that we all have a crisis, not just Fifi. Do we judge someone who is in pain and do not judge the reaction to the person who feels bad ?! Who is worse or worse ?!
We judge a resident and not the House ?! We judge the House and not the master ?!
Kjo është kriza më e madhe që kemi dhe që i ikim duke sulmuar tjetrin, sepse ashtu e shpëtojmë a fshehim veten. Rrjeti peshkohet lehtë dhe faktet s’i interesojnë kujt sot. Rruga më e thjeshtë është të gjykosh më lehtë një njeri sesa një mentalitet. Padyshim kush futet në një eksperiment social duhet të bëhet gati për kryqëzimin. Kush është njeri publik duhet të kthejë faqen tjetër kur merr shuplakë. Njerëzit me profil publik janë bërë si adresa spitalesh psikiatrike, ku është si e gjithëpranuar që ata të durojnë. Me botën "online" thjesht u bë më masive, sepse gazetat, revistat, televizioni kanë qenë gjithnjë aty, duke ua nxirë jetën, duke ua përshkallëzuar sëmundjet, dobësitë. Dhe sigurisht shoqëria sot nuk mund të mjaftohet as me talentin dhe as punën e një të famshmi, karakteri dhe sjellja është po aq e rëndësishme, por veç duhet të kujtohemi se sot është e vështirë të gjesh artist normal apo shkrimtar normal. Keni parë ndonjë shkrimtar me flokët në anë dhe korrekt? Njerëzit janë produkt edhe i jetës së tyre dhe po aq pasoja të talentit. Le ta duam Fifin për muzikën e saj dhe le të jetë ajo një nga artistet që do të ketë forcën të flasë për shëndetin mendor, sepse një artist është gjithmonë më afër Zotit. Ka çelësa që di të hapë mendjet e njerëzve. T’i prekë në tela
Askush nuk zgjedh të ketë luhatje, të ketë dhimbje. Ato na zgjedhin dhe vijnë nga honet e fëmijërisë, të adoleshencës, shpesh një mbipeshë, shkak për bullizëm, shpesh edhe nga bukuria, shkak për sulme. Shumë shpesh një dashuri, një refuzim… Mijëra arsyeje!
Të gjithë duan të jenë të konfirmuar nga të gjithë, të kenë njeriun që dashurojnë, të kenë punën që meritojnë, shtëpinë që ëndërrojnë. Vetëm se disa gjejnë shtëpinë e gabuar në të gjitha kuptimet.
Nëse ka një gjë për të cilin vlen ky debat është shëndeti mendor. Është për të ardhur keq që psikologët apo psikiatrit nuk janë përfshirë në një debat të gjallë dhe mbyllen në dhomat e terapive vetëm.
Bota online është një pompë toksike dhe përveçse çliron helm, nuk bën asnjë punë të mirë.
If I were in the place of Fifi, this very talented artist, who knows how to write and make music so beautiful, I would like to become an ambassador of mental health issues today.
I wish she read this note!
* Box 25 lines of Mira is not allowed to be republished without the permission of the editor. Contact us by email: [email protected].
