Europe's golden visas are thriving, despite calls to scrap them
Europe's citizenship-by-investment programs are still active, despite calls from across the political spectrum to end them.
In Greece and Portugal, the number of visas granted in recent months has been increasing and demand in Italy and Spain has reached record levels.
So-called golden visas allow wealthy foreigners to gain residency in the EU country they invest in – and thus a path to citizenship – by investing in local real estate, or financial assets. Although these programs have some requirements that must be met, some of them require you to spend no more than one week a year in that country.
More than 132,000 people gained citizenship through these programs between 2011 and 2019, and political crackdowns have intensified as they have been accompanied by rising property prices and lax regulations. Members of the European Parliament and the European Commission have asked EU countries to close them, and Ireland and Great Britain have already done so. Russia's war on Ukraine has brought into question golden visas, as Belgian MP Saskia Bricmont put it, a possible way for "oligarchs, criminals and corrupt politicians" to "buy their way into Europe and launder money". , their image and identity. "
Calls to abolish golden visas are gaining traction. Portugal's prime minister announced the end of his country's program at a press conference in February, declaring that "nothing justifies this special regime." Greece doubled its investment threshold, from €250,000 to €500,000, in certain parts of the country. Montenegro has vowed to end its program, and Spain is weighing whether to raise the minimum investment from €500,000 to €1 million – or scrap it altogether.
However, for all this, there is little evidence that golden visas are more difficult to obtain.
"We have not observed any significant change in the difficulty of obtaining a visa," said Patricia Casaburi, managing director at immigration consultancy Global Citizen Solutions.
And more people than ever are trying to get in as much as they can.
Të prezantuara pas krizës financiare të vitit 2008, për të tërhequr kapitalin e huaj, vizat e arta u bënë veçanërisht të njohura gjatë pandemisë, pasi amerikanët, që kërkonin një mundësi tjetër, u dyndën në Europë.
Ndërsa politikanët në të gjithë Europën kanë folur për vendime të mëdha, legjislacioni që ata kanë miratuar, për të kufizuar vizat e arta, nuk ka qenë aq i ashpër. Portugalia hoqi opsionin e rezidencës përmes investimit në pasuri të paluajtshme në korrik, por la të paprekur mundësinë për të huajt, për të marrë rezidencën, nëse investojnë të paktën 500,000 € në kompani vendase, ose fonde që nuk lidhen me pasuri të paluajtshme. Holanda është ende duke pranuar aplikime për viza të arta, pavarësisht se ka njoftuar planet për të përfunduar programin e saj. Në të njëjtën situatë ndodhet edhe Mali i Zi.
Qiproja ndryshoi kornizën e vizave këtë maj – më parë, anëtarët e familjes së një investitori, mund të merrnin gjithashtu viza të arta – por kryesisht e la programin të pandryshuar. Bullgaria vuri në fuqi skemën e vizave të arta këtë vit, pasi e mbylli atë në 2021. Malta ka refuzuar të reformojë programin e saj, pavarësisht thirrjeve të përsëritura nga Komisioni i BE-së, për ta bërë këtë. Dhe rritja e pragjeve të investimeve, siç bëri Greqia kohët e fundit, nuk konsiderohet një pengesë kryesore.
“Për njerëzit me pasuri rreth 5 deri në 7 milionë dollarë, një investim prej 500,000 dollarësh për të marrë rezidencën në BE, është i mirë,” tha Nuri Katz, themeluesi i konsulencës së emigracionit me bazë në Kanada, Apex Capital Partners.
Ndër vendet, që kanë hequr programet e tyre, ofrohen opsione të tjera. Ndërsa nuk ka një ekuivalent të vizave të arta, alternativat si vizat nomade dixhitale, të dizajnuara për punonjësit në distancë, që kërkojnë të jetojnë jashtë vendit, janë gjithnjë e më të njohura. Themeluesit e interesuar për të krijuar një biznes në Mbretërinë e Bashkuar, Francë, Irlandë ose Gjermani, mund të aplikojnë gjithashtu për viza të veçanta të investitorëve, të cilat japin qëndrim të përkohshëm dhe një rrugë për një qëndrim të përhershëm. Në të dyja rastet, kërkesat janë më të rrepta se ato të vizave të arta: Vizat nomade dixhitale, kërkojnë që marrësit të kalojnë pjesën më të madhe të vitit në vend, dhe vizat e investitorëve, kërkojnë paraqitjen e planeve të qarta të biznesit dhe raportet vjetore, si dhe kryerjen e një investimi paraprak.
Pasiguria për të ardhmen, e programeve të vizave të arta, ka qenë një ndihmë për konsulentët e emigracionit. Firma me bazë në Londër, Get Golden Visa, regjistroi një rritje prej 127% në kërkesat për vizat e arta portugeze dhe greke, në gjysmën e parë të këtij viti, krahasuar me të njëjtën periudhë të vitit të kaluar. Consultancy Henley Partners, tha se interesi ishte në nivelin më të lartë të të gjitha kohërave, me kërkesat deri në 125% për programet në Itali. Global Citizen Solutions, vuri në dukje një rritje prej 20%, të pyetjeve për vizën e artë të Portugalisë, në krahasim me vitin e kaluar.
Numri i vizave të arta, të dhëna në Portugali vetëm në maj, arriti në 180, sipas statistikave të qeverisë. Në Greqi, ky numër arriti në 412, 87% më shumë se një vit më parë
Spanja dha 2,462 viza të arta në total vitin e kaluar, 60% më shumë nga viti 2021. Italia gjithashtu dha 79 viza të arta vitin e kaluar, kryesisht për rusët, amerikanët dhe britanikët. Kjo është gati dyfishi i shumës së një viti më parë, dhe shifra më e madhe, që kur vendi filloi programin e tij në 2018.
“Sa herë, që qeveritë kërcënojnë të mbyllin këto programe, ka një rritje të kërkesës së njerëzve, që përpiqen të bëhen pjesë e tyre, para se të mbyllen,” tha Katz. “Është e shkëlqyeshme për biznesin.”
Mundësia për të dështuar
Arsyeja kryesore, pse konsulentët e emigracionit nuk janë të shqetësuar, për zhdukjen e këtyre programeve, është thjesht për shkak të parave që janë në lojë. Gjatë dekadës së fundit, vendet e dhënies së vizave të arta në të gjithë Europën, kanë marrë rreth 25 miliardë euro në total investime të huaja direkte, nëpërmjet këtyre programeve. Portugalia, ka qenë një nga përfituesit e mëdhenj ndër vite, duke sjellë 6.8 miliardë euro.
“Ne ende i këshillojmë klientët tanë, që të marrin viza të arta,” tha Peter Franke, një avokat emigracioni në Spanjë. “Këto programe janë shumë të mëdhenj për të dështuar.”
Kjo dinamikë është veçanërisht e theksuar, në ekonomitë e Europës Jugore, të cilat priren të jenë më të varura nga kapitali i huaj. Vende të tilla, kanë më pak gjasa të mbyllin plotësisht derën e vizave të arta, tha Will Harvey, një profesor në Universitetin e Bristolit në MB, i cili studion reputacionin dhe emigrimin e kualifikuar.
Vendet, që kanë të bëjnë me borxh të lartë dhe rritje të ulët, ndërsa përpiqen të përmbushin objektivat ambicioze klimatike, kanë më shumë gjasa të kenë nevojë për kapital të huaj, thonë ekonomistët. Kjo do të thotë, se nëse programet e vizave të arta reformohen ose eliminohen, stimuj të tjerë tatimorë mund t’i zëvendësojnë ato. Në Spanjë, një ligj i miratuar këtë janar, lejon jorezidentët – duke përfshirë ata me viza nomade dixhitale – të paguajnë një taksë të sheshtë prej 24% mbi të ardhurat, deri në 600,000 € për gjashtë vjet, krahasuar me një normë tatimore prej 47% për banorët e grupit më të lartë të të ardhurave.
However, if the new restrictions put people off seeking residency within the EU, Global Citizen Solutions' Casaburi said Latin America and the United Arab Emirates, which also offer attractive visas, are good options. And for those who wish to relocate immediately, digital nomad visas are available in Spain, Greece, Portugal and Italy.
Originally published on Monitor.al