My husband and I always say to the kids, 'We're going to have sex today' (and we have a reason why)
"Have fun and make good choices!", Our 8-year-old son tells us with a laugh, as he enters his bedroom.
"Do not do anything you would not want me to do!" Our 11-year-old daughter calls from her room as we lie down.
Children normally need to be asleep, in their beds, in their rooms, at dinner, but during these pandemic days they prefer to stay in the living room a little longer. I love them, but we are spending a lot more family time than I usually do.
Before the pandemic, I preferred to have sex with my husband when the kids were out of the house. Not that we didn’t have sex when they were home, but I really enjoyed it more without having them on my feet. I love my kids, but I miss those days.
For the past 11 years, my husband has been understanding but also a little irritated by my disgust for having sex when the kids are home. I can not explain why I was so afraid that they would enter our room and interrupt us or find us at an inopportune moment or knock, we would not listen and they would enter. I have no traumatic memory of my parents unless I buried them so deeply that I can not remember them. My husband and I actually have the key to the door, but my parents did not. The only memory I have about this topic is of a night at the hotel when I was with my parents and brother. I do not know how old I was, but I was probably about my daughter's age today. I woke up to the noise of a couple (in the next room? Above us? Across the hallway?) Having loud sex. I pretended to be sleeping. Everyone else, too. They could not really be sleeping because with so much noise it was really hard to sleep.
I remember the feeling. I was embarrassed, but why? What did it mean for me to listen to them, I had nothing to do with them? Nor was I in control? Furthermore why should sex be shameful? Only if others treat it as such.
As a child, long before that night in the hotel room, I had asked my mom where the babies came from and she did not show me the "stork". Basically, I knew the biology of sex before it made sense to me. I do not remember another conversation on this topic after that until years later, when, one morning in my late teens, I told my mom I had had sex for the first time the night before. At that age I had no discomfort for my body.
Disa vjet më parë, dëgjova autoren Peggy Orenstein të fliste në një emision në radio për një kontigjent shumë specifik të grave që ishin rritur me etosin e dashurisë së lirë, seksin si fuqizim dhe idenë se për sa kohë që po përdornin “mbrojtje” - nga sëmundjet dhe shtatzënia e paplanifikuar - ishin "të sigurta". Pastaj Orenstein vazhdoi të paralajmëronte se nëse nuk flasim për ndjenjat e lidhura me intimitetin, ne u bëjmë dëm fëmijëve tanë. Isha rreth të 30-ave, monogame dhe e martuar, dhe isha e kushtëzuar për të mbrojtur trupin tim me çdo kusht, përfshirë ndarjen e ndjenjave të mia nga seksi. U ula në makinën time, duke kuptuar se duhej të rimendoja gjithçka që mendoja për seksin.
Burri im dhe unë zgjodhëm të kishim një familje seksuale pozitive shumë kohë më parë. Ose, më saktë, i thashë se do të kishim një familje seksi pozitive dhe pastaj i shpjegova se çfarë do të thoshte kjo. Fëmijët tanë do të merrnin informacion në lidhje me seksin nga ne, dhe, falë Peggy Orenstein, kjo do të përfshinte diskutime për emocionet që lidhen me intimitetin. Ne do të flisnim për gjërat hapur dhe sinqerisht. Ne do të përdorim termat e duhur anatomikë dhe do të bënim biseda të përshtatshme zhvillimore dhe t'i mbartim ato me vlerat tona, jo me normat shoqërore shtypëse.
Ju mund të kapeni të papërgatitur kur vajza juaj lexon rreth seksit oral në një libër për të rritur dhe pyet: "A e bëni ju të dy këtë?"
Po, ne e dimë që nuk duhet t'u përgjigjemi të gjitha pyetjeve të fëmijëve tanë. Ne e dimë se ajo që bëjmë është private dhe kemi të drejtë për privatësi, por gjithashtu, seksi nuk është i keq ose i ashpër ose i turpshëm, kështu që nëse u tregojmë atyre se çfarë shfaqje televizive shikojmë pas dyerve të mbyllura, pse nuk do t'u tregojmë atyre gjërat e tjera që bëjmë kur dera jonë është e mbyllur? Jo në mënyrë të qartë, natyrisht, por përgjithësisht, në një mënyrë që ne mendojmë se është e përshtatshme për zhvillim.
Një ditë, para-pandemike, ndërsa isha në punë, burri im iu përgjigj pyetjeve të fëmijëve. Në fillim biseda nisi me delikatesë. Dhe pastaj ata filluan të na ngacmonin. Kjo bisedë më bëri edhe më të shqetësuar për të bërë seks kur ata ishin në shtëpi. Dhe pastaj erdhi edhe Covidi dhe izolimi.
At first we did it secretly and stealthily, scared sex. Then I made a decision. I'd better tell them when we had sex.
When we close the door of the room it means we are having sex. Please do not disturb us, I told them and they laughed and left us alone.
We have given up on cinemas, outings, gatherings and restaurants, but at least have good and comfortable sex.
If my parents or brother had reacted that night in the hotel, around that couple, as if they had accepted what was happening, I probably to this day, 30 years later would not even remember.
* Jamie Beth Cohen is a writer working in higher education. She is the author of "Wasted Pretty" and the host of the podcast "There's a Column for That!". You can find it on Twitter at Jamie_Beth_S.