The Iranian director escapes: 'I fled Iran without a return ticket because I need the freedom to confess'
2024-05-25 11:09:43
TiranaPost
Iranian filmmaker Mohammed Rasoul, sentenced to eight years in his homeland, arrived in Germany without documents on a 28-day journey through the mountains, on foot.
Today his film The Sacred Fig Seed is in competition at the Cannes Film Festival. The film was shot in secret, like the previous Golden Bear winner.
The director who once tried prison said that while he was shooting in secret, he was given the news that an 8-year sentence had been confirmed by the Appeal. He had two hours to decide: return to prison or ask for freedom because only in this way could he tell the history of his country?
Read the interview:
First, how are you?
MOHAMMAD RASOULOF: I'm fine. I went through very difficult times. A grueling, long, complicated and arduous journey, but I'm here. I feel very grateful to the people who helped me make my film, the people who helped me leave Iran, and the people who helped me get here. All I feel is gratitude.
Tell us about your trip outside Iran?
RASOULOF: I was in the middle of filming The Holy Fig Seed when I found out that my prison sentence had been confirmed. I knew I was going to be arrested and, of course, it is very difficult to continue working when you have this idea in your mind. But the only choice I had was to try to get on with my job and rely on the appeal process. Fortunately the appeal process takes a while and due to the Iranian New Year the appeals court was delayed which allowed me to finish my work. But after the New Year the appeal was heard and my sentence was upheld. At that time I was in the process of editing my film. I knew that everything would happen extremely quickly. I also made another film that the authorities were not aware of, which I knew would make my case even worse. So I had a few hours to make the decision: Do I stay and go to jail or leave and run? I knew crossing the border was dangerous. Fortunately, my film was being edited outside of Iran, so I contacted my team and told them that I would be away for a few days, but they could continue working if they didn't hear back from me. It took me two hours to make the decision to go. I left all my electronics at home and with the help of a friend, took shelter in a safe place.
How did you manage to find people to help you cross the border?
RASOULOF: E mira e të shkuarit në burg në Iran është se takoni të gjitha llojet e të rinjve që mund t'ju ndihmojnë në kushte të tilla. Kështu që i kontaktova sepse më parë më kishin ofruar ndihmë. Falë ndihmës së tyre unë arrita ta bëj këtë. Më çuan në një fshat në kufi në anën iraniane. Aty më duhej të prisja momentin e duhur për të kaluar kufirin. Pastaj më mbajtën në një fshat tjetër në anën tjetër për një kohë të caktuar derisa më në fund më çuan në një qytet me një konsullatë gjermane, sepse nuk kisha dokumente për të vërtetuar identitetin tim. Më është dashur të kontaktoj autoritetet gjermane pasi më parë kam jetuar në Gjermani. Kështu atje me shenjat e gishtave, ata mundën të më identifikonin dhe më në fund më lejuan të merrja një dokument të përkohshëm. Dhe kështu munda të transferohesha në Gjermani. I gjithë procesi më zgjati rreth 28 ditë.
Deklarata që ndatë për shtyp thoshte se e keni xhiruar Farën e Fikut të Shenjtë pa pajisje profesionale duke përdorur një ekip shumë të vogël për të shmangur zbulimin nga autoritetet. Si arritët saktësisht t'i shmangeni autoriteteve dhe të përfundoni filmin?
RASOULOF: Në përgjithësi, kufizimet të bëjnë më kreativ. Ju duhet të gjeni zgjidhje. Ju duhet të zhvilloni imagjinatën. Punonim me një aparat fotografik shumë të vogël dhe pothuajse nuk kishim materiale teknike. Këtë film ia kam borxh ekipit tim. Dhe, për të qenë i sinqertë, duhet të shmangni gjithmonë pajisjet profesionale në Iran, sepse nëse forcat e sigurisë vijnë dhe bastisin zyrën tuaj, ata marrin gjithçka me vete. Pra, sa më e lehtë, aq më mirë. Ne bëmë gjithçka me një buxhet studenti.
A keni qenë në gjendje të flisni me ndonjë nga ekipi ose kasti?
RASOULOF: Unë jam në kontakt me ta përmes avokatit të tyre, sepse qeveria ka ngritur një akuzë kundër tyre për këtë film. Pati një bastisje në zyrë. I morën materialet. Nën presion është vënë edhe inxhinieri i zërit, po ashtu edhe aktorët. Ata që qëndruan atje janë vërtet nën presion, por kjo është krejtësisht e paligjshme. Ata nuk kanë bërë gjë tjetër veçse kanë marrë pjesë në film. Disa nga aktorët dhe ekuipazhi ishin në gjendje të iknin përpara se të zbulohej projekti. Por të tjerët që janë ende atje janë vërtet në rrezik.
Cilat janë planet tuaja pas Kanës? E keni idenë se si do të jetë jeta juaj më pas?
RASOULOF: The only thing that convinced me to leave Iran was that I felt that I had something from Iran inside me. And I believe that this feeling will allow me to continue telling the stories of my people and culture. Before I was forced into exile, I was forbidden to work. I couldn't shoot movies, so I decided to work on an animation project. I actually developed that project and then I went to jail, so I started working on a stop motion project. I always find ways to create. Now that I'm out of Iran, I still believe I have the potential and ability to continue creating. If I feel that my mission is complete and all the stories have been told, I will probably retire.
