Bushati for VOA: Today we have a golden opportunity for membership in Europe
2023-10-15 20:14:53
TiranaPost
In Albania, the high-level meeting of the Berlin Process is expected to be held tomorrow, where the leaders of the Western Balkan countries, German Chancellor Olaf Scholz and high representatives of the European Union will participate. French President Emmanuel Macron has postponed his arrival in Albania by a few hours due to an extremist attack where a teacher was killed and the situation in the Middle East. He will not be able to participate in the meeting but will continue with the plan for an official visit to Albania. Former Albanian Foreign Minister Ditmir Bushati says that after the Russian aggression in Ukraine, the expansion of the EU with the countries of the region has been added to the priorities of Brussels' agenda, and "the Balkan countries will not have to waste this golden opportunity". In a conversation with the Voice of America, Mr. Bushati analyzes the progress of the Berlin Process and the expectations from this process and that of European integration.
Voice of America: Mr. Bushati, the Berlin Process was born in 2014, as an initiative of German Chancellor Angela Merkel. Later, other countries joined this process. However, he has had his ups and downs. How would you rate his progress so far?
Ditmir Bushati: First, the Berlin Process was initiated by Germany and Chancellor Merkel, in the conditions when the Enlargement process had lost its transformative and democratizing magnet for the countries of the region, and in the conditions when the President of the European Commission, Jean-Claude Juncker himself, stated that there would be no Expansion for the next 5 years. So in a way it was like an anti-depressant drug for all the countries in the region. But from the start it was never considered as a substitute or an alternative to the EU membership process.
I think there are three main aspects. First, on the political level, it created an equality in rights and obligations between all participating parties. So even Kosovo and Serbia sat down with their respective flags, so respecting, let's say, the realities in the region, creating a wider platform of communication and interaction, in the conditions when the agreement was reached in Brussels in 2003.
Secondly, in the economic plan, through the Berlin Process we have some positive developments, either with the common economic area, or with the common regional market, and with some very positive efforts that were made by all countries, for the creation of this type of market in the region, as a precursor to membership in the EU Common Market.
Thirdly, in the social plan, we have two very important initiatives, which aim to bring the citizens of the countries of the region closer to each other and mitigate all prejudices.
Natyrisht kur e shohim 9 vite më pas, pritshmëritë nuk janë përmbushur plotësisht, sepse ka shumë çështje dhe sfida që do të duhet të adresohen duke nisur nga nevoja për një ndërlidhje më të mirë të këtij Procesi me agjendën e anëtarësimit në BE, fuqizimin e demokracisë dhe një zbutje të hendekut zhvillimor, mes vendeve tona dhe vendeve më të varfra të Bashkimit europian.
Zëri i Amerikës: Duke u ndalur te kjo që ju sapo thatë. Edhe një analizë tuajën mbi këtë proces dhe mbi sfidat e integrimit në BE të rajonit, keni vënë në dukje këtë fakt, se zhvillimi ekonomik mes vendeve të BE-së dhe atyre të Ballkanit perëndimor ka diferenca të thella, se hendeku mes tyre është bërë edhe më i madh. Megjithatë, para 2 vjetësh, në mos gabohem, Komisioni europian paraqiti Planin e investimeve në rajon, një plan disa miliarda eurosh për Ballkanin. Ndërkohë që nesër është paralajmëruar se zonja Von der Lyene do të prezantojë atë që quhet Plani i rritjes. Cfarë duhet të presim realisht?
Ditmir Bushati: Së pari duhet të ketë një ndërlidhje mes komponentit që ka të bëjë me demokracinë e Shtetin e së drejtës, dhe zhvillimit ekonomik. Nuk mund të ketë demokraci pa zhvillim ekonomik dhe nuk mund të ketë zhvillim të qëndrueshëm ekonomik pa një fuqizim të demokracisë. Në këtë pikëpamje, përfshirja e vendeve të rajonit në monitorimin vjetor që BE bën për veten e saj, sa i përket sundimit të së drejtës është një hap inkurajues.
Sikundër një ndërthurje më e mirë mes objektivave të BE-së sa i përket tranzicionit drejt ekonomisë së gjelbër dhe ekonomisë qarkulluese, me objektivat që kanë vendet e rajonit, për të cilat ato kanë marrë angazhime që në samitin e Sofjes në 2020, mendoj se do të ishte gjithashtu një lajm mjaft pozitiv. Pse them një ndërlidhje më të mirë? Sepse në rast se në sensin europian, sfida kryesore është tranzicioni, pra nga industritë e mëdha, sfidat për reduktimin e djegieve të dioksidit të karbonit e kështu me radhë, në vendet tona kemi sfida që kanë lidhje me menaxhimin e mbetjeve, me ujin e pijshëm, sfida që kanë të bëjnë me mbrojtjen e lumenjve, e të pasurive natyrore. Duket sikur flasim për dy planete të ndryshme dhe jo për të njejtin planet.
Pra, e gjithë sfida e tranzicionit të gjelbër, në rastin e vendeve të rajonit, duhet të motivohet nga koncepti i zhvillimit ekonomik të qëndrueshëm që ka për referencë shtetin e së drejtës.
Në këtë kontekst, procesi i integrimit europian, duhet t’i ofrojë mundësi vendeve tona për të zbutur hendekun zhvillimor, që do të thotë, akses te fondet e para-aderimit, në një kohë më të hershme se sa procesi i anëtarësimit, që do të thotë një integrim gradual në tregun e brendshëm, një aderim në rregullat e lojës të BE-së edhe përpara procesit të anëtarësimit, por me kushtin që ne do të duhet t’i kryejmë reformat me përpikmëri, sepse është kollaj të kërkosh paratë e taksapaguesve europianë, por duhet të dëshmosh dhe saktësi e ndershmëri në mënyrën se si i thith dhe i shfrytëzon këto para.
Zëri i Amerikës: Zoti Bushati, 20 vjet nga Samiti i Selanikut dhe gati 10 vjet nga Procesi i Berlinit, vendet e rajonit kanë bërë hapa përpara me reformat. Por, siç vini në dukje në analizën tuaj, të cilës ju referova dhe pak me parë, duke cituar organizmat ndërkombëtarë dhe vlerësimeve të tyre, demokracia në rajon ka ardhur duke u bjerrur. Përse ndodh kështu? Procesi i integrimit nuk po arrin dot të jap rezultate konkrete, të pritshme?
Ditmir Bushati: Për fat të keq demokracia është në bjerrje kudo në Europë, dhe përgjithësisht kudo në botë. Kjo projektohet shumë dhe në Europën Juglindore në kushtet kur ne nuk kemi një traditë të konsoliiduar të shtetndërtimit demokratik. Me përjashtime të vogla, gjatë viteve të fundit, Ballkani perëndimor, është pjesë e këtij fenomeni. Do të shtoja gjithashtu dhe gjakderdhjen njerëzore, siç e quaj, në një kuptim deri diku dramatik, valën e ikjeve të njerëzve nga rajoni i Ballkanit Perëndimor, drejt vendeve të Europës Veriore, të dy këto elementë, dëshmojnë se nuk kemi një raport të drejt mes procesit të integrimit europian dhe reformave. Sepse procesi i integrimit europian ka si pikësynim, ndërtimin e Europës, pikërisht këtu, në shtëpi, pra në të gjithë rajonin. Dhe së dyti në procesin e integrimit europian, ka më shumë rëndësi procesi se sa thjesht anëtarësimi, pra transformimi i shoqërive, institucioneve, mënyrës së jetesës, dhe duket se në këtë pikë, nuk është gjetur ende ilaçi i duhur. Le të mos harrojmë se vendi i fundit që ka mbyllur një kapitull negocimi me BE-në, është Mali i Zi, në 2017. Nga 2017 në 2033, ka 6 vite që praktikisht nuk ndodh asgjë, në raportet e rajonit me vendet e BE-së. Ndërkohë që, procesi I negocimit, i vendeve që sot janë në BE, e gjithë paketa e negocimit, nuk ka zgjatur më shumë se 6 vjet. Pra diferencat janë krejt të qarta
Zëri i Amerikës: Zoti Bushati, lufta në Ukrainë, nga njëra anë ka sjellë një vëmendje të shtuar të BE-së ndaj Ballkanit. Megjithatë duket se nuk ka një perspektivë të qartë. Pak vite më parë Franca propozoi një metodologji të re për fazën e bisedimeve, tani po flitet për një ndryshim në strukturën e vetë BE-së, një Europë me disa rrathë. Presidenti i Këshillit europian Charles Michel, ofroi vitin 2030 si një datë të mundshme anëtarësimi për vendet e rajonit…
Ditmir Bushati: Eshtë e vërtetë se para disa vitesh, Franca dhe Presidenti Macron ishin skeptikë ndaj idesë së zgjerimit të BE-së me vendet e Ballkanit Perëndimor. Eshtë po aq e vërtetë se presidenti francez e konsideronte Nato-n, si një organizëm të vdekur, me tru të vdekur. Por Vladimir Putini, duket se e zgjoi Europën nga gjumi, apo nga zona e rehatisë dhe tanimë zgjerimi i BE-së është ngjitur me përparësi në agjendën e vetë BE-së.
Dhe këtu ka dy komponentë për ta bërë këtë proces realitet. Së pari janë përpjekjet që duhet të bëjë vetë BE-ja, me atë që ju referuat, me rrathët koncentik, sepse një BE me 36 shtete anëtare është më e vështirë për t’u menaxhuar se sa me 27 vende anëtare. Pra nevoja për reforma, në një mënyrë apo një tjetër, është e pashmangshme dhe vetë BE-ja, sidomos dyshja franko-gjermane ka marrë masa në këtë drejtim, me disa propozime konkrete. Nga ana tjetër janë vendet e rajonit. Me të vërtetë gjeopolitika, duket sikur e mbështet tanimë zgjerimin dhe konsolidimin e projektit europian, por nuk duhet të harrojmë detyrat e shtëpisë, nuk duhet të harrojmë që në finale do të kemi një kombinim mes komponentit gjeopolitik dhe stadit të reformave. Nëse do ta krahasojmë situatën sot me atë të para një viti, dy apo katër, mendoj se vendet e rajonit kanë një mundësi të artë që nuk duhet ta shpërdorojnë, qoftë përsa i përket instrumenteve që po ofron BE, ju përmendet Planin e rritjes, tranzicionin ekologjik, tranzicionin drejt një ekonomie më digjitale, hapjen e Kolegjit të Europës në Shqipëri, pra kampusi I tretë në europë, mendoj se janë të gjitha mesazhet se vendet e Ballkanit perëndimor do të duhet të integrohen gradualisht, në mënyrë që t’i paraprijnë datës së anëtarësimit. Data është shumë e rëndësishme se është motivuese dhe është e rëndësishme që të mbahet, në mënyrë që të mos shkaktojë cinizëm dhe pakënaqësi.
Zëri i Amerikës: Nën dritën e gjithë këtyre zhvillimeve, sa janë shanset sipas jush që Shqipëria të marrë një vendim pozitiv nga BE-ja në fund të këtij viti, për nisjen konkete të bisedimeve. Pra që ajo të ulët konkretisht në tryezën e bisedimeve, në hapjen dhe diskutimin e kapitujve të parë?
Ditmir Bushati: Mendoj se Shqipëria është e gatshme për të nisur diskutimet e grup-kapitujve, sepse ne kemi që nga viti 2019, ose fundin e 2018 që ne merremi me procesin e “screening”, pra me shqyrtimin analitik të legjislacionit dhe standarteve të BE-së, me pasqyrën apo skanerin se ku jemi ne në raport me këto angazhime. Shpresoj shumë të ketë një vendimmarrje nga ana e BE-së në mënyrë që ky proces, të ecë në rrjedhën e tij e ne më pas të kemi mundësinë për të parë se ku jemi e të mobilizojmë sa më shumë forca që të ecim përpara.
Zëri i Amerikës: Dhe një pyetje të fundit. Si procesi i integrimit europian, ashtu dhe vetë Procesi i Berlinit një ndër shtyllat kryesore, kanë bashkëpunimin mes vendeve të rajonit, pajtimin mes tyre. Megjithatë vetëm pak javë më parë pamë se si një vend kandidat për anëtarësim sulmon fqinjin e vet, dhe i referohem sulmit të armatosur në Veri të Kosovës, nga ana e njësive serbe. Në këtë kontekst, sa do të mund të ndikojë kjo situatë në ecurinë e Procesit të Berlinit, apo dhe takimin e nesërm, sepse kujtoj, pak ditë më parë, në takimin e ministrave të Jashtëm të vendeve të përfshira në Procesin e Berlinit, kjo situatë tensioni atje ishte në fokus dhe la disi në hije temat e tjera të diskutimit…
Ditmir Bushati: It is very important that the EU has a unique approach regarding the end of this conflict that you just mentioned. And here I want to recall the approach that the EU adopted in the case of Montenegro. It was a unique approach where Montenegro set certain criteria for the referendum and the recognition of independence from the federation.
In the case of Kosovo, due to the 5 countries that still do not recognize Kosovo as a state, the EU is in a kind of deadlock situation and is always responding to crises rather than preceding decisive developments for the closure of this conflict. But I think it is the coveted test in terms of the positioning of the EU as a geopolitical actor in the international arena. Why I say this, because if the EU is not able to close the conflicts inherited from the disintegration of the former Yugoslavia, to conclude all citizenship projects, to make countries like Serbia normal, democratic and European, to recognize the consequences and realities of the post-war in the former Yugoslavia, it will be impossible to cope with the Russian aggression in the east of the continent.
I very much wish that the approach, let's do business first, or connect through economic threads, as has been adopted for decades with Vladimir Putin's Russia, and then the economy leads us to political solutions, now, returns to the policy that is considered most effective , so let's solve the political issues once and for all and then continue the path towards EU membership.
*Taken from VOA
