The only way to peace with Russia? A new iron curtain on Ukraine's eastern border
2023-04-23 22:46:13
TiranaPost
By Klaus Geiger/ Ukrainian President Volodymyr Zelensky was allowed to speak for 3 minutes, but he spoke for 20 minutes. In his speech at the G20 summit last November, the Ukrainian president laid out in greater detail than ever before how peace with Russia can be achieved, and even how to keep it.
His main argument: "Ukraine is not a member of any of the alliances." And Russia was able to start this war precisely because Ukraine remained in the gray zone, between the Euro-Atlantic world and Russian imperialism. Currently we don't even have security guarantees... For this reason we need effective security guarantees".
German Chancellor Olaf Scholz echoed these words during a recent speech to the Bundestag. "At the G20 summit, President Zelensky presented his suggestions on how to achieve a lasting and just peace. We will help Ukraine to achieve such a peace. And that is the reason why we are talking with Kiev and other partners about the future security guarantees for Ukraine" - declared Scholz, among other things.
Scholz did not specify exactly what kind of "security guarantee" this would be. But the Ukrainian president was very specific in his speech at the G20 summit. He referred to a draft agreement called the Kiev Security Pact, which his government had prepared over the past year in consultation with former NATO Secretary General Anders Fogh Rasmussen.
Kiev believes that this document should be signed at an international conference, and that it should form the basis of a long-term security alliance between Ukraine and the West. The suggested security guarantees are twofold. First, Ukraine's allies must provide weapons for the long term to deter a new Russian attack.
Së dyti, garantuesit e kësaj marrëveshje, duhet të angazhohen zyrtarisht t’i qëndrojnë pranë Ukrainës në rastin e një pushtimi rus. Ata duhet të angazhohen “të përdorin të gjithë elementët e fuqisë së tyre kombëtare dhe kolektive për t’i dhënë mundësinë Ukrainës të ndalë sulmin, dhe këtu mund të përfshihen mjetet diplomatike, ekonomike por edhe ushtarake”.
Këto garanci sigurie, të cilat përfshijnë ndihmën ushtarake do të përbënin në thelb zgjerimin e NATO-s deri në kufirin lindor të Ukrainës. Është thjeshtë logjike që Olaf Scholz dhe udhëheqës të tjerë perëndimorë po i përgjigjen tani idesë për të ofruar garanci të tilla sigurie.
Pas dy dekadash të sundimit të Vladimir Putinit, të gjithë duhet të pranojnë se paqja me Rusinë nuk është më e mundur. Marrëveshjet me Moskën janë realisht të kota, sepse ndaj saj nuk ka fare besim.
Duke u kthyer pas në kohë, dokumenti i parë që e bënte sigurinë e Ukrainës të varej nga mbajtja e fjalës së saj nga Rusia ishte Memorandumi i Budapestit i vitit 1994. Përmes asaj marrëveshje, Ukraina hoqi dorë nga armët e saj bërthamore të epokës sovjetike dhe në këmbim, Rusia dhe Perëndimi ranë dakord t’i garantonin vendit integritetin e tij territorial.
Por kur Rusia e shkeli këtë memorandum në vitin 2014, Ukraina mbeti e pambrojtur.
Më pas erdhi Marrëveshja e Minskut e vitit 2015, e cila dështoi për shkak të pandershmërisë së paturpshme të Moskës.
Procesi i Minskut duhej të rivendoste gradualisht integritetin territorial të Ukrainës pas pushtimit të Krimesë dhe një pjese të Ukrainës Lindor nga Rusia në vitin 2014. Në fakt për vite me radhë përfaqësuesit e Moskës pohuan me një buzëqeshje cinike, se Rusia nuk ishte e përfshirë zyrtarisht në një konflikt në Ukrainë.
Në disa mënyra, të dyja palët e penguan Procesin e Minskut. Por arsyeja kryesore e dështimit të tij ishte këmbëngulja e Rusisë për të mohuar realitetin. Gjermania dhe Franca besonin se mund të vepronin si ndërmjetës të ndershëm, por Moska po vepronte me keqbesim. Kur Putini e hoqi Minskun nga tavolina, Ukraina mbeti vetëm.
Garancitë e sigurisë
Rusia ka historinë e saj të premtimeve të shkelura. Kremlini ka pohuar vazhdimisht se Perëndimi po shpërfill interesat ruse të sigurisë. Dhe kjo nuk është e pavërtetë. SHBA-ja i premtoi Bashkimit Sovjetik, të paktën gojarisht, se si kompensim për ribashkimin e Gjerman-së, NATO nuk do të zgjerohej drejt lindjes.
Për vite me radhë, presidenti amerikan Bill Clinton ia përsëriti këtë premtim presidentit rus Boris Yelstin, ndërsa në të njëjtën kohë negocionte për anëtarësimin në NATO për Poloninë, Republikën Çeke dhe Hungarinë.
Jehona e kësaj historie mund të dëgjohej deri në fundin e vitit 2021, 2 muaj para pushtimit, kur Putini kërkoi “garanci sigurie” nga NATO: se nuk do të kishte anëtarë të rinj, se infrastruktura e NATO-s do të kthehej siç ishte në vitin 1997, dhe se armët bërthamore amerikane do të zhvendoseshin nga Evropa.
Kremlini kërkoi anulimin e zgjerimit të NATO-s drejt lindjes, gjë që do të dobësonte ndjeshëm anëtarët lindorë dhe do ta linte të pambrojtur Ukrainën. NATO refuzoi dhe Putinimarshoi trupat e tij në Ukrainë. Pas rënies së Perdes së Hekurt, Perëndimi nuk ishte i sinqertë me Rusinë.
Mund të ketë qenë një shans i humbur. Por nuk ka kuptim të ndalemi tani tek këto çështje pasi nuk ka më asnjë shans për të arritur një marrëveshje me Rusinë e Putinit. Ashtu si SHBA-ja mbrojti Gjermaninë, Gjermania ka tani përgjegjësinë të garantojë ekzistencën e Ukrainës.
Vladimir Putin e sheh ribashkimin e Gjermanisë dhe zgjerimin e NATO-s drejt lindjes si një lloj tradhtie. Dhe përmes politikave të tij revanshiste, ai synon që ta shtyjë Perden e Hekurt sa më shumë që të jetë e mundur drejt Perëndimit.
Rusia e sotme është një shtet totalitar, imperialist. Putini nuk i përmbahet më logjikës së Luftës së Ftohtë, por asaj të Luftës së Dytë Botërore. Ai dëshiron që ta rikthejë Ukrainën në perandorinë e tij dhe të përdorë luftën e tij të paligjshme për të ri-vizatuar kufijtë e njohur ndërkombëtarisht.
Në kushtet aktuale një paqe e qëndrueshme mund të nënkuptojë vetëm një Luftë të re të Ftohtë. Vetëm një Perde e Hekurt në kufirin lindor të Ukrainës – e krijuar përmes garancive të forta të sigurisë – mund ta ndalojë Putinin. Ekziston një alternativë: të sakrifikosh Ukrainën dhe ta lejosh atë të bëhet protektorat i Putinit. Ky nuk është një rezultat i pranueshëm për Gjermaninë, e cila ia detyron lirinë dhe prosperitetin e saj premtimeve amerikane për të mbrojtur Evropën.
To be safe from Stalin, West Germany opted for close ties with the West, including security guarantees from the US, which continues to protect the country from Putin. Just as the US protected Germany, now Germany has the responsibility to guarantee the existence of Ukraine. This would mean a new Cold War. But that would be a step forward. And it would bring what is missing now: security for Ukraine and stability for Europe.
Originally published on bota.al
