Opinion

Here's why near-death experiences are real and not dreams

Here's why near-death experiences are real and not dreams

By Gabriele Lagana

Is death the end of everything or is there a life beyond earthly life? People of all ages have asked themselves this question at least once during their existence. There is still no final answer to this. And maybe there never will be. Science is not sure what happens when our heart stops beating.

However, in recent decades, some researchers have begun to study a phenomenon that occurs when someone is close to death: Near Death Experiences, NDE. These are phenomena described by people who have regained vital functions after a period spent in a coma or after being declared clinically dead.

American doctor and writer Raymond Moody's book "Life Beyond Life", first published in 1975, was based on dozens of testimonies about these experiences. Since then, many other physicians have devoted part of their time to the study of NDEs, making interesting contributions.

Among the most famous figures in this field, to name just a few, stand out Pim Van Lomel, Sam Parnia (who directs the AËARE project, with the most extensive study ever conducted involving 25 hospitals worldwide), Brus Grejza and the Italian Enrico Faco.

In an interview for "Il Giornale", Fako, expert in anesthesiology and resuscitation and researcher at the Department of Neurosciences of the University of Padua, says that despite the skepticism of some people these experiences are real.

Are near-death experiences sporadic or frequent events?

NDEs are relatively frequent events that occur during critical medical conditions that are accompanied by loss of consciousness.

Can you tell us the percentage?

In various studies, it is said that this happens in 5 and 18 percent of cases in patients who suffer cardiac arrest.

Si mund të përkufizohet një NDE?

Ato janë përvoja subjektive intensive dhe të thella me një aspekt transhendental, që ndodhin në gjendje shëndetësore kritike, të shoqëruara me humbje të vetëdijes (si arresti kardiak, trauma në kokë, gjendje shoku etj) dhe që karakterizohen nga perceptimi i qartë i të qenit në një dimension të ndryshëm nga i zakonshmi i jetës tokësore, nga braktisja e trupit fizik dhe shkuarja përtej kufijve të vetvetes dhe dimensionit hapësinor-kohor të botës së zakonshme fizike.

A mund të jenë përvojat afër vdekjes forma deliri, ndryshime organike kalimtare të trurit apo edhe anoksi?

Interpretimet shkencore të propozuara deri më tani, janë të natyrës mekaniko-reduksioniste dhe kanë hipotetizuar se ato e kanë origjinën nga çrregullimi cerebral i prodhuar nga goditja në tru. Megjithatë janë hipoteza pa ndonjë konfirmim. Madje disa prej tyre, mund të hidhen poshtë në bazë të fakteve të tjera të njohura që i bëjnë ato të pamundura.

A ka vetëm elementë të përbashkët në NDE-të apo edhe të tjera subjektive?

NDE-të janë mjaft komplekse dhe përfshijnë elemente individuale dhe elemente të përbashkëta. Aspektet themelore të përvojave janë universale dhe mund të gjenden në të gjitha kulturat. Po ashtu ka gjithashtu tregues të saj në letërsinë e të gjitha kohërave, nga Homeri te Platoni, tek Dikensi, deri tek Libri i të Vdekurve i tibetianëve.

Krahasuar me procesin e ëndërrimit, si janë përvojat afër vdekjes?

Ëndrrat kanë një gjuhë shumë të ndryshme, që karakterizohet nga mbivendosja e shumë elementeve të ndryshme, të cilët e bëjnë të vështirë ose të pamundur kuptimin e menjëhershëm. Ato ishin objekt i një pune të gjatë interpretuese të Sigmund Frojdit.

Pse nuk raportojnë që të gjithë se kanë përjetuar një NDE?

Për dy arsye thelbësore. Së pari, jo të gjithë i përjetojnë ato. Së dyti, duke qenë përvoja të një aspekti transhendental dhe me një përmasë mistike, ato vendosen jashtë asaj që pranohet në mënyrë konvencionale nga pikëpamja e sotme mbizotëruese. Ndaj ekziston një rrezik i madh që ato të keqkuptohen, dhe kushdo që i ka përjetuar të konsiderohet si vizionar apo që vuan nga një problem mendor pas insultit cerebral.

Për shembull skeptikët argumentojnë thonë se vizioni i dritës që shihet në një NDE,është në fakt ai që shihet në dhomën e spitalit. Është e mundur?

Është vetëm një hipotezë pa asnjë konfirmim. Drita e perceptuar në NDE, ka karakteristika shumë të ndryshme nga ato të dritës artificiale, dhe është vetëm një element i vetëm i një përvoje shumë më të pasur dhe më komplekse. Në rastin më të mirë mund të jetë një lloj shkas i kësaj përvoje, e cila ka një natyrë dhe implikime shumë më të gjera.

A janë NDE-të vetëm pozitive apo ka raporte për përvoja negative?

There are negative experiences, although in a smaller percentage of cases. Sometimes the negative part is an element of experiences that include both negative and positive elements. In other cases what is experienced is the positive NDE scenario, but experienced negatively. Or a situation that is itself neutral (eg being in a state of emptiness or darkness) but experienced as very stressful. Experiences of disturbing scenarios are reported much less often (there are those who define them as "evil").

Who is prone to negative near-death experiences?

It is not yet clear whether and which people may be able to favor negative experiences. /

Originally published on Bota.al