Even with a smartphone and Google at your fingertips, some things are just hard to shake out of your brain. Take, for example, the seemingly impossible idea that energy does not flow continuously but is released in packets called quanta. Or the idea that the entirety of the cosmos, which spans some 93 billion light years, could be just one, in a multitude of parallel universes.
That's where Michio Kaku comes in. The physicist has built a powerful career as a popularizer of science to the mass market, solving some of the most complicated concepts in physics and making them better for the public. His latest book, The God Equation, describes the long-running quest to create a "theory of everything" that would combine Einstein's model of general relativity with quantum theory, and potentially unlock new understandings of space. and time.
Kaku talks about what fascinated him as a child, why subatomic particles are like notes on a vibrating string, and what we can learn from science fiction.
In your book you talk about the comprehensive theory of everything, which you see as the holy grail of Physics. Why is such a theory so important?
When Newton worked out the laws of gravity and mechanics, he set in motion what eventually became the Industrial Revolution, which lifted humanity out of agrarian misery and poverty. When Maxwell and Faraday worked out the laws of electricity and magnetism, they set in motion the Electric Revolution, which gave us electricity, radio, TV, dynamos and generators. When Heisenberg and Schrödinger worked out the quantum and atomic laws that gave us lasers, transistors, computers and the Internet. So every time physicists explain a force of nature, it changes the fate of the human race and the world economy.
And now, we're on the verge of a theory of everything that can unify all the forces of the universe through an equation perhaps no more than an inch long. Ultimately, this could once again change the fate of mankind.
It can also answer deeper questions about the universe, such as: Can we break the light barrier and reach the stars? What happened before the Big Bang? Are there other universes and dimensions? Is time travel possible?
The search for this theory has fascinated some of history's most famous scientists. What was it about this theory of everything that first sparked your imagination?
Kur isha 8 vjeç, ndodhi diçka që më ndryshoi jetën. Të gjitha gazetat thoshin se një shkencëtar i madh sapo kishte vdekur. Por ata printuan një foto të tavolinës së tij, me një libër të hapur. Me kalimin e viteve, zbulova se emri i këtij njeriu ishte Albert Einstein dhe se ky libër ishte teoria e papërfunduar e unifikuar e fushës, e cila mund të bashkonte të gjitha ligjet e natyrës në një ekuacion të vetëm. Më duhej të dija se çfarë kishte në atë libër dhe pse ai nuk mundi ta përfundonte. Ky u bë fokusi i jetës sime.
Sot, kandidati kryesor (dhe i vetmi) për këtë teori të gjithçkasë quhet teoria e fijeve. Unë kam pasur privilegjin të punoj mbi këtë teori që nga viti 1968. Kontributi im ishte — së bashku me profesorin Keiji Kikkawa — për të krijuar teorinë e fushës së vargut, e cila mund ta përmbledhë teorinë e fijeve në një ekuacion rreth 2.5 cm të gjatë. Megjithatë, nuk është teoria përfundimtare, pasi tani e dimë se membranat mund të ekzistojnë së bashku me vargun.
Si do ta përshkruanit ju, Teorinë e Fijeve?
Për të kuptuar teorinë e fijeve, imagjinoni një llastik, i cili përfaqëson një elektron të vogël fare. Nëse e shtrini llastikun, ai dridhet në një frekuencë të saktë. Nëse e lëvizni, ai vibron në një frekuencë të ndryshme – quajeni atë një neutrino. Nëse e tundni përsëri, bëhet një frekuencë tjetër; quajeni atë një kuark. Në fakt, ekziston një numër i pakufizuar frekuencash në të cilat llastiku mund të vibrojë, që korrespondon me një numër të pafund grimcash të mundshme nënatomike.
Pra, të gjitha grimcat nënatomike të natyrës janë si nota muzikore në një varg të vogël vibrues. Thelbi i kësaj ideje u propozua mbi 2000 vjet më parë nga matematikani i madh Pitagora. Ai kuptoi se një tel i lirës (vegla muzikore) mund të dridhet me një numër të pafund notash muzikore, secila prej të cilave korrespondon me një frekuencë rezonance. Më pas ai propozoi se diversiteti i madh i materies që shohim rreth nesh nuk është gjë tjetër veçse harmonitë që gjenden në tela. Vetëm muzika, mendoi ai, ishte mjaft e pasur për të kuptuar kompleksitetin e madh të universit.
Libri juaj “Fizika e të pamundurës” eksploron besueshmërinë e koncepteve të ndryshme fantastiko-shkencore, si fushat e forcës, hiperhapësira dhe udhëtimi në kohë. Tani po jepni mësim në një kurs për fizikën e fantashkencës. Pse jeni tërhequr nga këto koncepte?
Kur isha 8 vjeç, të shtunën në mëngjes, shikoja serialin e vjetër Flash Gordon. Armë me rreze. Qytete në qiell. Rrezet e padukshme. Qytetet nën oqeane. Unë isha i magjepsur. Vite më vonë, kuptova se dy dashuritë e mia, teoria e unifikuar e fushës së Ajnshtajnit dhe fantashkenca, ishin të lidhura mes tyre. Për të kuptuar nëse fantashkenca është e mundur, e besueshme apo e pamundur, ju duhet fizika. Shkoja në filma fantastiko-shkencorë dhe numëroja ligjet e fizikës që shkeleshin.
A keni një teknologji apo koncept të preferuar të fantashkencës?
My favorite science fiction novels are Asimov's Foundation series because they force you to imagine a galactic civilization 50,000 years in the future where new laws of physics are unfolding. Things we think are impossible can become possible. Anything can happen. / Discover – Bota.al
