Opinion

Why are abused children emotionally disconnected from others in adulthood?

Why are abused children emotionally disconnected from others in adulthood?

People who experienced physical abuse in childhood are more likely to develop alexithymia in adulthood. This is the conclusion reached by a new study published this month in the journal "Psychological Bulletin", which tried to understand the long-term social and emotional impact that experiencing childhood abuse can have. The research was a joint effort between scientists at the Hebrew University of Jerusalem in Israel and Stanford University in California.

But what is "alexitimi"?

Alexithymia is a personality trait that was once considered a mental disorder. It prevents individuals from being able to identify how they feel. People with this syndrome may also find that they experience physical discomfort when they become emotional, but cannot identify the source of the discomfort.

People with alexithymia are likely to have a lot of difficulty in various social situations, as they often miss social cues, or find it difficult to identify or understand other people's and their own feelings. "1 in 4 children around the world is abused, but often this phenomenon is not recognized" - says Xjulia Dicer, the main author of the study.

10 percent of the general population have clinically significant levels of alexithymia. It is more evident in men, with a rate of 17 percent compared to a female rate of 10 percent. Alexithymia is associated with a number of other conditions such as autism, depression and schizophrenia.

The long-term impact of experiencing childhood maltreatment

"We found that childhood emotional abuse, as well as emotional and physical neglect, were the strongest predictors of adult alexithymia. Now we can say with more confidence that these phenomena - child abuse and alexithymia - are very related to each other" - says Anat Talmon, senior co-author of the study.

Në Shtetet e Bashkuara, 656.000 fëmijë përjetuan keqtrajtim vetëm gjatë vitit 2019. Në nivel global, besohet se 1 në 4 fëmijë përjetojnë keqtrajtim emocional ose fizik. Studiuesit identifikuan 5 lloje të keqtrajtimit në fëmijëri, duke nxjerrë në pah dallimet midis abuzimit dhe neglizhencës, edhe pse ato nuk kishin të njëjtat gjasa për të nxitur aleksitiminë tek një i rritur.

Llojet e keqtrajtimit u kategorizuan në neglizhencë emocionale, abuzim emocional, neglizhencë fizike, abuzim fizik dhe abuzim seksual. Studiuesit e përkufizuan neglizhencën emocionale si dështimin e përmbushjes së nevojave emocionale të një fëmije si siguria dhe rehatia.

Ndërsa abuzimi emocional u përkufizua si rasti i kujdestarëve që nënçmojnë në mënyrë aktive fëmijët, ose i bëjnë ata përgjegjës për problemet e të rriturve. Po kështu, neglizhenca fizike përkufizohej si mosplotësim i nevojave fizike të fëmijës si ushqimi, ndërsa abuzimi fizik u përkufizua si shkaktim aktiv i dëmtimit fizik ndaj fëmijës.

Gratë që morën pjesë në studim, kishin më shumë gjasa ta identifikonin veten si viktimë e neglizhencës emocionale dhe aleksitimisë së përgjithshme. Të rriturit që përjetuan abuzim fizik dhe abuzim seksual si fëmijë, kishin më shumë gjasa të përjetonin aleksitiminë si të rritur në krahasim me ata që kishin vuajtur nga llojet e tjera të abuzimit.

“Kur dikush abuzohet seksualisht ose fizikisht, ai ose ajo shpesh e di në një masë të caktuar, se diçka nuk është në rregull”- shpjegoi Talmon. Sipas tij neglizhenca ishte më e vështirë për t’u identifikuar ndaj viktimat kishin më pak gjasa të kërkonin ndihmë.

“Neglizhimi dhe abuzimi emocional, janë përvoja tejet shkatërruese për një fëmijë. Askush nuk i plotëson nevojat e tij emocionale, teksa i mungon aftësia për të identifikuar dhe njohur emocionet vetjake, dhe kjo rrit gjasat për të zhvilluar aleksitiminë”-thotë Talmon.

Është e rëndësishme të theksohet se jo çdo fëmijë që përjeton keqtrajtim, do të përjetojë aleksitimi në moshë madhore. Fëmijët reagojnë në mënyra të ndryshme ndaj abuzimit dhe neglizhencës. Disa reagojnë në mënyrë agresive, ndërsa të tjerët shkëputen emocionalisht nga shoqëria.

"These kids can say: I don't care about anything else, I'm just surviving. They do not know what they want, as they do not know what their inner voice and true will is. The researchers defined emotional detachment as a process in which the individual detaches from behaviors, thoughts, memories and feelings" - concludes Talmon.

Originally published on bota.al