Opinion

How can Vladimir Putin's wealth be found and seized?

How can Vladimir Putin's wealth be found and seized?

By Daniel J.Arbess

The decision of the Russian envoy for climate change, Anatoly Chubais, to resign and leave Russia could be very significant. Reopening a new window into recent Russian history, Chubais's departure could bring some order to the West's KleptoCapture strategy, which aims to freeze the assets of a dozen Russian "oligarchs" described as appendages of the regime. of Putin. "

But it can potentially do much more than it has. Chubais, who led a major privatization program in Russia under President Boris Yeltsin in the 1990s, is a living symbol of how the country's wealth was distributed.

He was also an early promoter of Vladimir Putin as a competent successor to Yelstin. And although Chubais has long been outside Putin's inner circle, he may be able to lead the West toward the president's money, always if he feels confident enough to speak.

Sanctions against Putin's oligarchs sound like a good idea, but Chubais knows that the KleptoCapture, in its current form, is probably more "smoke" than "fire." Some of the current oligarchs became rich in the Yeltsin years, but then clashed with Putin and were forced to leave Russia, or remain there obeying his dictates.

They own what Putin allows them to own, as long as they stay away from politics, do not open trouble for his regime, and have minimal influence. The people of the Kremlin's inner circle are Soviet-era spies who control most of the thousands of companies that were privatized between 1992-1996.

At the time, the sanctioned oligarchs were bankers who lent $ 800 million to the Russian government, usually secured by stakes in 12 major oil and metals companies. The scheme was intended to help Yelstin close a gigantic budget deficit, and avoid hyperinflation ahead of the 1996 election, which he was expected to lose to communist challenger Gennady Zyuganov.

In the event that the government did not repay the loans immediately after the election, then lenders could auction off the shares, thus consolidating privatization, regardless of who would win. Although Yelstin was surprisingly re-elected for another term, the state went bankrupt again, perhaps deliberately, to reward the bankers for their help.

Aksionet që në atë kohë vlerësoheshin në 1.5-2 miliardë dollarë, u “shitën” tek huadhënësit në ankande kryesisht të manipuluara, duke shndërruar brenda natës disa financierë të rinj në moshë në oligarkë të mëdhenj.

Si këshilltar i Chubais dhe ekipit të tij në atë kohë, unë thashë në atë kohë se “huatë në këmbim të aksioneve” do ta korruptonin procesin e privatizimit, dhe do të krijonin në popull idenë se Yeltsin po pasuronte qëllimisht një grup të vogël manjatësh, duke ua shitur me një çmim shumë të lirë aksione të rëndësishme.

Më vonë vetë Chubais do ta pranonte se ajo skemë ishte një “kapitalizëm banditësh”, por i nevojshëm për të shmangur kthimin në “komunizmin bandit”. Skemat e “huave në këmbim të aksioneve” fituan një rëndësi të madhe në historinë e privatizimeve në Rusi, duke lënë në hije privatizimin masiv të mijëra kompanive të tjera që mbikëqyreshin nga Chubais.

Por tragjedia e vërtetë për Rusinë, rezultoi të ishte promovimi i Putinit nga Chubais. Në vitin 1999, një Yeltsin i sëmurë dha dorëheqjen para fundit të mandatit të tij të dytë, duke emëruar si pasardhës të tij Putinin, ish-kreune Shërbimit Federal të Sigurisë (FSB, pasardhësja e KGB-së), i cili gjatë kohës që ishte nënkryetar i bashkisë së Shën Petersburgut kishte krijuar imazhin e një reformatori efikas.

Tregjet financiare e mbështetën gjerësisht zgjedhjen e Yeltsin, të cilën vetë Chubais e vlerësoi si “një vendim brilant, shumë të saktë dhe tejet të guximshëm”. Pasi u bë president, Putin premtoi se “liria e fjalës, e ndërgjegjes, liria e shtypit, e drejta e pronës private – të gjitha këto parime bazë të një shoqërie të qytetëruar – do të mbrohen me besueshmëri nga shteti”.

Në fakt ai i mbështeti reformat e tregut për një fare kohe, me kushtin që oligarkët të qëndronin jashtë politikës, dhe të ndanin me të dhe miqtë e tij në aparatin e sigurisë përfitimet ekonomike. Por kur Mikhail Khodorkovsky – themeluesi i Menatep Bank, dhe më pas kreu i kompanisë së naftës Yukos nëpërmjet skemës së famshme – sinjalizoi ambiciet e tij politike, ai u burgos për gati një dekadë dhe asetet e Yukos u ri-shtetëzuan.

Putin u kthye gjithashtu kundër Boris Berezovsky, një tjetër mik i Yeltsin, që mendohet se ka luajtur një rol kyç në bindjen e këtij të fundit për të zgjedhur Putin si pasues të tij. Dhe Putin dëboi nga Rusia Bill Browder, një investitor të suksesshëm amerikan në Moskë, që drejtonte kompani të mëdha ruse.

Avokati i taksave i Browder, Sergei Magnitsky, u arrestua më vonë dhe vdiq në burg në vitin 2009. Që nga ajo kohë Browder i është përkushtuar sigurimit të drejtësisë për Magnitsky. Disa oligarkë rusë e krijuan pasurinë e tyre në mënyra të ngjashme me programin e privatizimit.

Disa të tjerë, si manjati i metaleve Oleg Deripaska, kanë qëndruar në Rusi, duke ushtruar një ndikim më të vogël, ndërsa po investojnë në prona jashtë vendit. Të tjerë, si bankierët Mikhail Fridman dhe Peter Aven, i ruajtën bizneset e tyre ruse, por ndoshta u detyruan që ta ndajnë pasurinë me Putinin dhe njerëzit e tij.

Që të tre kanë marrë pasaporta të huaja. Ata që si Berezovsky, e kundërshtuan hapur Putinin, vdiqën në rrethana misterioze, ashtu si edhe kundërshtarët politikë aktivë si Boris Nemtsov, i cili u vra shumë pranë Kremlinit në vitin 2015.

Disa sipërmarrës që i ngritën bizneset e tyre nga e para, qenë aq largpamës sa t’i shisnin dhe iknin nga Rusia kur Putin erdhi në pushtet. Vladimir Gusinsky – miku im i parë sipërmarrës rus në vitin 1989 – themeloi NTV, kompaninë e parë mediatike të pavarur ruse. Por në vitin 2001 ia shiti atë Gazpromit, kompanisë shtetërore të gazit, dhe emigroi me familjen e tij në Izrael.

Sot NTV është një nga zëdhënësit kryesorë të propagandës së Putin. Sot shumica e këtyre rusëve të pasur, me pasuri jashtë shtetit, duket se ndajnë dëshirën për t’u integruar në Perëndim. Shumë prej tyre kanë bërë investime të mëdha në Evropë dhe Shtetet e Bashkuara, duke dhënë donacione për muzeume dhe institucione të tjera kulturore.

But none of them seem to have much less control over Putin. Rather, it poses a constant threat to their wealth and security. Instead of despising and sanctioning them, Western leaders can gain more by bThey - and Chubais , their former boss - are comfortable enough to share all sorts of information about where Putin's money can actually be found.

* Daniel J. Arbess, CEO of Xerion Investments. He has previously been an adviser to the World Bank and the European Bank for Reconstruction and Development for Anatoly Chubais on the privatization program in Russia.