Democrats are divided by mistrust and this is proven by a board game


By Ivan Krastev / "It's more fun to be a Nazi," said my son, a fourteen-year-old with the greatest love for freedom, who spent most of the summer playing "Secret Hitler" with his friends. a very popular board game, which was first created in 2016.
In Secret Hitler, players are randomly divided into two teams: the Democrats, who represent the majority, and the Nazis. At first, the Nazis mutually reveal their identities (only Hitler does not know who his supporters are), while the Democrats have no idea who are Democrats and who are Nazis.
The Nazi team can win if they manage to pass six laws, or make Hitler chancellor. The democratic one triumphs if it passes five laws, or if it succeeds in killing Hitler. At the heart of the game is an essential theme: if Democrats learned to trust each other, they would always have the votes to win. But it is not easy, sometimes because Nazis say anything just to be removed as democrats, and sometimes because a democrat has no choice but to support a fascist law.
Në “Secret Hitler”, fati i demokracisë nuk është në duar të zgjedhësve: varet nga kapaciteti i elitave demokratike dhe besimit të miqve për t’u çjerrë maskën armiqve. Pyetja që shtron loja është e qartë: a vlen e njëjta gjë edhe në jetën reale?
Në një libër të publikuar së fundi “Democracy erodes from the top”, politologu amerikan Larry Bartels argumenton se ideja e përhapur sipas së cilës vala populiste po shkatërron demokracitë europiane, është krejtësisht e gabuar. Studiuesi tregon se mbështetja e publikut për politikat dhe idetë e ekstremit të djathtë, nuk ka ndryshuar edhe aq shumë në njëzetë vitet e fundit, nuk ka prova se opinioni publik është zhvendosur djathtas. Bratels thotë se demokracia dobësohet nga lart. Arsyet e vërteta se përse ekstremi i djathtë ngjitet në pushtet, janë politikat e gabuara të koalicioneve ose ndryshimet institucionale.
Kryeministrja italiane Giorgia Meloni do të ishte dakord me të. Shumica mbresëlënëse e fituar nga koalicioni i saj i djathtë në zgjedhjet e vjeshtës së kaluar nuk ishte pasojë e një ndryshimi rrënjësor të preferencave të votuesve, por e paaftësisë së liderëve të së majtës italiane për të bashkëpunuar dhe besuar te njëri-tjetri. E njëjta gjë edhe në Poloni. Në zgjedhjet e 15 tetorit mund të jenë partitë e moderuara ato që do të humbasin, dhe jo ato ekstremiste që do të fitojnë.
Njerëzit mund ta tolerojnë qeverisjen autoritare, por nëse do të mund të zgjidhnin, nuk do ta votonin. Zgjedhjet e fundit evropiane dëshmuan se Bartels kishte të drejtë: Demokratët suedezë të ekstremit të djathtë nuk arritën të fitonin zgjedhjet dhe në Spanjë, partia “Vox” arriti një rezultat shumë më të keq se sondazhet. Në vendin tim të lindjes, Bullgari, partia nacionaliste “Rilindja” mund t’ua ketë nxjerrë shumë netë gjumin demokratëve, por rezultatet e saj faktike kanë qenë më modeste nga sa i frikësoheshin kundërshtarët.
Politologu Bartels dhe krijuesit e “Secret Hitler” pajtohen mbi faktin se sfida më e madhe për partitë e moderuara nuk është se sa i fortë është orientimi fashist i shoqërisë, por shkalla e "konfuzionit liberal" dhe mungesa e arsyes politike. Por mos u ngatërroni këtu: Të bësh zgjedhjet e duhura nuk është e njëjta gjë si të kesh parimet e duhura. Loja gjithashtu lë të kuptohet se një Hitler i ri mund të jetë ndryshe nga ai i së kaluarës. Teksa personazhi historik ishte një revolucionar i ashpër, i dehur nga pushteti, loja e tavolinës tregon se një diktator i ri mund të jetë më i gatshëm të mbështesë politikat demokratike (për të marrë votat e nevojshme për t'u zgjedhur kancelar). Jo gjithmonë arrijmë ta dallojmë se cili është fashist, përpara se ai të vijë në pushtet.
Evropa do të përballet me disa zgjedhje të rëndësishme në muajt e ardhshëm. Sllovakët do të shkojnë në zgjedhje më 30 shtator dhe ka një shans real që politika e vendit të marrë të njëjtin drejtim joliberal si Hungaria nën kryeministrin Viktor Orbán. Në tetor, konsultimet në Poloni mund të jenë vendimtare për të ardhmen e Evropës. Partia në pushtet, “Ligj dhe Drejtësi” (PIS), e sheh mandatin e tretë si një mundësi për ta mbërthyer në “kafaz” sistemin: synon të vendosë kontroll mbi gjykatat, median dhe institucionet e tjera, në mënyrë që t’ia mbyllë gojën opozitës.
When I asked my son why it's more fun to be a Nazi, he didn't hesitate: Nazis are a team player, while Democrats are their own worst enemies and are paralyzed with disbelief. He's right: it's no fun to ignore who your allies are, but what the Hungarian example teaches us is that if the Democrats lose in "Secret Hitler," they have no game left to win.
*Ivan Krastev is a political scientist, director of the Center for Liberal Strategies in Sofia. The article was translated into Albanian by Erjon Uka.